KARPUZ

Ürün Bilgisi ve Fiyatı İçin Bize Yazın..

Karpuz tek yıllık bir bitkidir. Gövdesi hafif tüylü olup
kolları toprak yüzeyinde 3-4 m kadar uzayabilir. Kökleri susuz olarak
yetiştirilen yerlerde oldukça derine inmesine rağmen sulanan şartlarda saçak
kökler daha çok 40-50 cm derinlikte yoğunlaşır. Meyveleri ise tatlı ve suludur.

Karpuz tarımı, dünyada ve ülkemizde oldukça geniş bir alanda
yapılmaktadır. Türkiye dünya karpuz üretiminin %20’sini gerçekleştirmektedir.

3. İKLİM VE TOPRAK İSTEĞİ

3.1. İklim İsteği

Karpuz, sıcak ve ılık iklim bitkisidir. Soğuklardan çok
etkilendiği için yetişme devresinde don tehlikesi olmamalıdır. Tohum ekiminde
toprak sıcaklığı 12 °
C’nin üzerinde olmalıdır. Rutubetin yüksek olduğu yerlerde hastalıklardan
etkilenir.

3.2. Toprak İsteği

Karpuz yetiştirmek için derin, geçirgen su tutma kapasitesi
yüksek kumlu-tın veya tınlı kumlu topraklar uygundur. Ağır killi topraklar ve
hafif topraklarda çok iyi bir gübreleme ile karpuz yetiştirilebilir. Drenajı
yetersiz ve tabansuyu seviyesi 1 m’nin altında olan yerler ise uygun değildir.

4. YETİŞTİRME TEKNİĞİ

4.1. Ekim Nöbeti

Fusarium solgunluğu, mildiyö ve özellikle antraknoz
hastalığının görüldüğü tarım alanlarında en az üç yıl ekim nöbeti
uygulanmalıdır.

Bölgemizde karpuz + pamuk + buğday + 2. ürün veya karpuz +
pamuk + mercimek + 2. ürün münavebesi uygulanabilir.

4.2. Toprak Hazırlığı

Karpuz yetiştiriciliğinde toprak hazırlığına sonbaharda ilk
yağışlardan sonra başlanmalıdır. İlk yağışlardan sonra toprak tavda iken derin
sürüm yapılmalıdır. Eğer yağışlar gecikirse yağışları beklemeden derin sürüm
yapılabilir. Derin sürümün arkasından kesekleri parçalamak için kültüvatör
gobledisk veya diskharrow ile ikileme yapılmalıdır. İkinci toprak işleme dönemi
ise Şubat-Mart ayları olup uygun toprak tavında kültüvatör ile toprak işlenerek
arazi ekim ve dikime hazır hale getirilir. Ekimden önce tarlada otlanma
görülürse tekrar kültüvatör ile toprak işlemesi yapılabilir.

4.3. Ekim veya Dikim

4.3.1. Ekim

Karpuz yetiştirilecek arazide ekimden önce sıra arası 2 m
olacak şekilde karık pulluğu ile karıklar çekilmelidir. Bu karıkların kenarına
tek taraflı olarak ve sıra üzeri 75 cm olacak ocaklara ekim yapılır. Her ocağa
2-3 adet tohum bırakılmalıdır. Tohumların üzeri 5-6 cm toprakla örtülerek
hafifçe bastırılmalıdır. Bölgemizde araziye ekim 20 Nisan-5 Mayıs tarihlerinde
yapılmalıdır. Çıkıştan sonra ocakta fidelerden uygun olan iki adedi bırakılır.
Daha sonra bir adet bitki bırakılır.

4.3.2. Fide Yetiştirerek Dikim

Karpuz tarımında erkencilik açısından fide ile yetiştiricilik
yapılabilir. Bunun için 10×13 cm ebadındaki altı delinmiş plastik torbalar (tüp)
kullanılır. Bu torbalar iyi karıştırılmış harç ile doldurulur. Harç yapmak için
hacim olarak 1 ölçü bahçe toprağı, 1 ölçü iyi yanmış ahır gübresi ve 1 ölçü kum
iyice karıştırılır.

Harç doldurulmuş olan torbalara
karpuz tohumları 4-5 cm derinlikte konur. Her torbaya tohumun kalitesine göre
1-2 adet tohum bırakılır. Bu torbalar süzgeçli kovalarla sulanarak seralar veya
yüksek tünellere konur. Bu işler bölgemizde 5-15 Mart tarihlerinde yapılmalıdır.
Torbalarda yetişen fidelerin zaman zaman otları alınır ve sulaması yapılır.
Normal şartlarda fideler 30-45 gün içinde dikime hazır hale gelir.

Dikime hazır hale gelen fideler sıra arası 2 m ve sıra üzeri
75 cm olacak şekilde daha önceden kültüvatör ile sürülmüş ve karık pulluğu ile
karıkları açılmış olan tarlaya dikilmelidir. Plastik torbalardan fideler
çıkarılırken fide toprağının dağılmamasına özen gösterilmelidir. Dikimden sonra
mutlaka can suyu verilmelidir.

4.4. Gübreleme

İyi bir karpuz yetiştiriciliği için gübrelemeye ihtiyaç
vardır. Sonbaharda derin sürümden sonra 3-4 ton/da ahır gübresi atılarak
kültüvatörle karıştırılmalıdır.

Kimyasal gübre olarak 15-18 kg/da N ve 10 kg/da P2O5
verilmelidir. Fosforlu gübrenin tamamı ve
azotlu gübrenin 1/3’ü ekim veya dikimden önce atılarak kültüvatörle
karıştırılmalıdır. Azotlu gübrenin 1/3’ü çiçeklenme devresinde 1/3’ü ise
meyveler 5-65 cm çapında olduğunda verilmelidir.

4.5. Sulama

Verimin yüksek ve kaliteli olması için bitki, kök bölgesinde
yeterli nemin bulundurulması gerekir bu nedenle karpuz yetiştiriciliğinde sulama
yapmak gerekmektedir. Karpuz fideleri tarlaya şaşırtıldıktan sonra iyi bir can
suyu verildiğinde bitkiler uzun süre sulamaya ihtiyaç duymadan gelişme
gösterirler. Fideler küçükken fazla sulama yapılırsa gelişmeye olumsuz etki
yapar. Meyve oluşum dönemine kadar mümkün olduğu kadar az sulama yapmak gerekir.
Meyve büyüklüğü 5-6 cm olduktan sonra normal sulamalar yapılmalıdır. Bu devreden
itibaren 15 günde bir sulama yapılmalıdır. Sulamalarda 0-90 cm toprak derinliği
tarla kapasitesine getirilmelidir. Sulamalara bitkiler verimden düşmeye
başladığında son verilmelidir.

4.6. Bakım

Karpuz yetiştiriciliğinde tüplerde çıkıştan itibaren bakım
yapılmalıdır. Tüplerde fidelerin yanında çıkacak olan yabancı otlar zaman zaman
alınmalıdır.

Fideler tarlaya şaşırtıldıktan sonra yapılacak olan birinci
ve ikinci sulamadan sonra çapalama yapılmalı ve yabancı otlar temizlenmelidir.
Bitkilerin kolları geliştikten sonra çapa işleri yapılmamalıdır.

5. HASTALIKLARI, ZARARLILARI VE MÜCADELESİ

5.1. Hastalıkları ve Mücadelesi

Fusarium Solgunluğu
Hastalık etmeni çeşitli mantarlardır. Çimlenme devresinden
itibaren tüm gelişme dönemine etki eder. Hastalığa yakalanan fideler genellikle
kurur. Bitki gelişme devresinde hastalığa yakalanırsa kol uçları ve yapraklarda
önce solgunluk arkasından kuruma meydana gelir. Bitkinin iletim demetlerinde
lekeler ve kök boğazında yakınlık görülür. Bu hastalığa etmen olan mantar ile
mücadele kültürel yollar ve ilaçlı mücadele ile yapılır. Kültürel tedbirlerin en
önemlileri sulama esnasında kök boğazında suyun birikmemesi, çiftlik gübresi
verilmesi, gerektiğinden fazla kimyasal gübre verilmemeli, hastalıklı bitkiler
imha edilmeli ve kaliteli tohum kullanılmalıdır.

Kimyasal mücadelede etkili maddesi de Thrim 80 Wp’den 200
gr/100lt.su veya Maneb 80 Wp’den 100 gr/100lt. su kullanılabilir. Kimyasal
mücadele bitkilerin kol attığı ve meyvelerin 5-6 cm çapında olduğu devrelerde
iki veya üç defa yapılmalıdır.

Antraknoz Hastalığı

Hastalık etmeni mantar (fungus) topraktan veya tohumdan
geçer. Hastalık belirtisi yüksek sıcaklık ve nem olduğu zamanlarda ortaya çıkar.
Yaprakta yuvarlağa yakın koyu renkli lekeler halinde belirir ve bu lekeler
büyüyerek yaprağın buruşarak kurumasına ve bitkinin ölmesine neden olur. Yaprak
sapları üzerinde koyu renkli uzun lekeler oluşur.

Antraknoz hastalığı ile kültürel mücadele hastalıksız tohum
kullanılarak, münavebe uygulanarak ve hastalıklı bitkileri imha ederek yapılır.
Kimyasal mücadele ise tohum ilaçlaması ve bitki ilaçlaması olarak yapılır. Tohum
ilaçlamasında etkili maddesi Thiram 80 Wp 300gr/100kg tohum, olan ilaç
kullanılabilir. Tohum ilaçlaması ekimden önce ilaçlı su ile 1 saat ıslatılarak
yapılır. Bitkilerin yeşil aksamının ilaçlaması ise hastalık belirtisinin
görülmesiyle yapılmaya başlanır. Yeşil aksamın ilaçlanmasında etkili maddesi
Maneb 80 Wp’den 200 gr/100lt. su veya Zineb 65 Wp’de 400 gr/100lt.
kullanılabilir.

5.2. Zararlıları ve Mücadelesi

Bozkurt

Zararlının erginleri Nisan sonlarında görülür. Larvaları taze
yaprak ve sürgünleri yiyerek zarar yapar. Zararlının daha sonraki gelişme
dönemlerinde bitkiyi toprağa yakın yerlerinden keserek zarar yapar.

Erginler yumurtalarını toprağa, bitki sapına veya bitki
yapraklarına bırakırlar.

Bozkurt zararlısı ile kimyasal mücadele tohum ilaçlaması,
toprak yüzeyi ilaçlaması ve ilaçlı kepekle yapılır. Tohum ilaçlamasında etkili
maddesi Thrıchlorfon 80’den 12 gr/1kg tohum olan ilaçlar nemlendirilmiş tohum
ile ilaç karıştırılarak ekim yapılır. Zehirli kepekle mücadele için etkili
maddesi Endosulfan 32.9 olan ilaçlardan 350 ml 10 kg kepekle karıştırılır ve 500
gr şeker ihtiva eden şekerli su ile macun hazırlanır. Hazırlanan bu macun akşam
üzere 5-8 kg/da olacak şekilde bitki diplerine atılır.

Kırmızı Örümcek

Kırmızı örümcekler bitki, özsuyunu emerek beslenirler. Emgi
sonunda yapraklar sararır, kıvrılır ve kururlar. Yaprakların alt yüzeyinde
ördükleri ağ içerisinde ergin, nimf ve yumurtalar birlikte bulunur.

Kırmızı örümcekle kimyasal mücadelede etkili maddesi
Dichlorvos 50 olan ilaçlardan 200ml/100lt. su ve Propargit 30 olan ilaçlardan
100gr/100lt. su kullanılabilir.

Yaprak Bitleri

Bitki özsuyunu emerek bitkilere
de zarar yaparlar. Salgıladıkları zehirli maddeler nedeniyle yapraklarda
deformasyonlar meydana gelir. Salgıladıkları maddeler yaprak yüzeyini örterek
solunum ve özümlemeye engel olurlar.

Yaprak bitleriyle kimyasal
mücadelede etkili maddesi Malathion 20’den 400ml/da ve Diazinon 20’den 200 ml/da
olan ilaçlar kullanılabilir.

Karpuz Telli Böceği
Ergin üstten yarım küre şeklinde görülen kanatlarının
üzerinde altışar adet açık siyah renkte lekeler bulunan ve uğur böceğine
benzeyen bir böcektir. Kırmızımsı renkte olup larvaları kavuniçi renginde oval
ve geniştir. Larvaların üzeri dikenimsi kıllarla örtülüdür. Erginler kışı
yaşadığı bitki artıkları arasında geçirerek Mayıs, Haziran’da yumurtalarını
bitki yaprakları altına kümeler halinde bırakır. Erginler çiçek meyve, meyve
gözlerinde ve genç sürgünlerde, larvalar ise yapraklarda zarar yapar.

Mücadelesinde Malathion wp 400 gr/da, Bazinon 20 Em 200 ml/da
veya korfen 50 Em 100 ml/da olarak kullanılabilir.

6. HASAT, HARMAN VE DEPOLANMASI
Karpuz hasadı meyve sapına bağlı bulunan kulakçıklar
kuruduğunda, meyve sapı inceldiğinde ve meyve kabuğu olgunluk parlaklığına
ulaştığında elle yapılmalıdır. Karpuzlar hasat, depolama ve taşıma sırasında
zedelenmemelidir.

Depolama üst üste fazla
konmamalı ve depolarda fazla bekletilmeden satışa sunulmalıdır.

Verim ve Maliyet

Bölgemizde uygun yetiştirme tekniği uygulandığında sulu
şartlarda karpuzda 6.000 kg/da verim alınabilmektedir.

Ürün Bilgisi ve Fiyatı İçin Bize Yazın..